Yağmur Kız Şiiri - Senem Demir Gs 1

Yağmurda nefes alır, yağmurun şeffaf damlalarında görünürüm.
Mevsim ne olursa olsun, ben sadece yağmurda varım.
Kimi zamansa yağmur da bile varlığım hissedilmez,
kalırım gökyüzünde buharım da öylece.
Oysa ki,
hepimiz kıpkırmızı, insanın iliğini,
kemiğini ısıtan ''güneş'i'' sever, isteriz.
Ben güneşimi, umudumu
bulutların pamuk kucağına bıraktım.
Rüzgarın önünde savrulurken bazen rotamı bularak,
bazense rotamı kaybederek yere inerim.
Baharda yaprağa çimene nasıl can katıyorsam,
kendime de bir canlılık katarım, şen günümde.
Ben ''yağmur kızım.''
Bulunduğum ortama bereket,
ıslak toprağıma güzel kokumu bırakırım.
Ah! Şu hüzünlerim olmasa,
ben hep yazın havaya serinlik veren ''yaz yağmuruyum''.