Yağmur Kaçkını Şiiri - Küçük Hüseyin Kar ...

Nicedir ruhumda yağmurlar yağar
Kafamda  şimşekler
Kalbimde yıldırımlar
Yüzyılın en büyük korkağı benim
Bütün zamanları gömdüm
Ve hapsettiğim karanlıkları döktüm
Evrenin en yalnız bekçisi artık benim
Yüzünden akan süt
Kamçılar bedenimi
Bedenimde güller görüyorum
Herkes gülleri görüyor
İnsanlar kör 
Herkes dünleri seviyor
Gidenlerin vedası
Kulağımda yankılanır daha
Ben azaplar içinde yavaş yavaş ölüyorken
Size sirk maymunluğu yapıyorum
Kentin en büyük çöplüğü benim
Ve sevişmemiz yasak
Gözlerini
Gözlerini içemiyorum
Kargaşada seviyorum seni de
Sadece seviyorum işte
Bozkırında mayınlar taşıyorum
Sepetimde dünya
Fikrimde yas
Ve yolculuk hiç bu kadar acı olamamıştı
Gidenler gidedursun
Yüreğin hala bizdedir
Dudağımda kuru papatyalar
Aşıkların hüzünlü ceketi bendedir
Kalbinde çocuktum
Haylayzdım yaramazdım
Dişlerim titrerdi
Kuşlar akıl hastanesinde iyileşmemi beklerdi
Asrın oyunu yatıştırıyor beni
Zamanım daralıyor
Ve ellerimde bir buket çiçek bile yok
Garibanlığım nüksetti
Sigara içmek vardı şimdi
Güne karanlık başladım
Devrin ikinci şairi benim
En çok harcanan körpeler için mutsuzum
Büyüyor muyum
Hayır
Gökyüzüne bak
Ölüyorum görüyor musun ?
Bu türküyü
Parça parça şarkıları
En çok ben hakettim
Ve gidiyorum yüreğinden
Kalmadı bir şey
Sevda çoktan toprak oldu
Sevgi kaldı geriye