1952 - Mechul (hos geldi sefa geldi)
Yağmur hüzünlerini döker
Yağmur Hüzünlerini döker toprağa…
Ulaşır sabırsızlıkla bekleyen tohuma.
Özlemdedir yağmurun hüzünleri tohum.
Aşk eder hüzünle, gün ışığına sevdalıdır.
Sevda, hüzünle yoğrulur ulaşır yeryüzüne.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim