Yağmur Güzellemesi Şiiri - Ramazan Yaşar

Yağmur Güzellemesi

Sebeb-i telif

Oku rabbin adıyla
Kainat kitabını
İdrak eyle ey insan
“Levlâke” hitabını

a-“ateşin dilinden”

Sevgisini el bebek gül bebek büyüttüğüm;
Gözlerinde su gibi ömrümü çürüttüğüm!

Kolay mı sanıyorsun sana hasret kalmayı?
Kolay mı sanıyorsun hülyalara dalmayı?

Doğduğumdan beridir künyeni taşıyorum.
Böyle sensiz seninle bir ömür yaşıyorum.

Sihirli sözler ile uykulara dalanım;
En güzel buselerle uykudan uyananım.

Yine şafak sökerken uykuda buluşalım.
Yine sevdiğin dilden sözlerle konuşalım

b- suyun dilinden

Bense pervane gibi kendimi yakıyorum
Seni kıskananlara künyeni okuyorum.

Adı deniz olup da suya hasret kalanım
Soyadı bir gül gibi sayfalarda solanım.

Uyruğu insanoğlu kimliği taşıyanım
Hâlâ doğduğu yerde bir ömür yaşayanım.

Ahımı duymak için her sabah doğuyorsun
Öksüz bir bulut gibi ummana yağıyorsun.

Bense pervane gibi kendimi yakıyorum
Seni kıskananlara künyeni okuyorum.

c- toprağın dilinden

Yazık! Görmemişim, anlamamışım
Sendeki bolluğu rahmeti yağmur.
Sil artık karanlık düşüncelerle
Beynimi kemiren kasveti yağmur.

Yüksekten süzülür incecik yağar
Bulutun içinden huzuru sağar
Bir karanlık ölür bin ışık doğar
Dindir şu bitmeyen hasreti yağmur.

Kainat rengini aşka boyadı
Göklere yazıldı habibin adı
Burak bineğidir Cibril kandı
Barışın sembolü daveti yağmur.

d- havanın dilinden

Gönül bir kelebek uçar dolaşır
Elvan çiçeklerin derdini taşır
Anlatmaya aciz kalem ve satır
Gönlümün şimdiki afeti yağmur.

Levlake levlake buyurdu rahman
Kapılar açıldı göründu Rıdvan
Yer gök canlı cansız cemale hayran
Bağışla bendeki cüreti yağmur.

Yağar caddelere sele dönüşür
Sızar fikirlere dile dönüşür
Düşünce toprağa güle dönüşür
Bilirim misal-i Ahmedî yağmur.

-Hitam-

Narı nura döndüren şefaat kânı mısın?
Ümmetin göz bebeği can ü cananı mısın?

Ramazan Yaşar