Yağmur, Güneş ve Sis Şiiri - Orhan Turhan

Zamanın yorgun bir diliminde
Yine yağmur camlarımıza vuracak.
İşte o zaman
Ansızın sızlayıverecek can yerin;
Ayın, güneşin, şehrin,
Ve hatta sokak lambalarının
Yakamozuna sinmiş yaşanmışlıkların
Kokusu çalınacak gözbebeklerine.

Süzülüp geçecek duygu selinin refakatinde
Belki hücrelerinde minicik yangınlar çıkacak,
Yada ateş her zerreni saracak.
Belki geçmişe çağrılar yollayacak
Yada yıllar sonrasına kurulmuş bir guguklu saat
Hıçkırık fonunda sendeki beni uyandıracak....
…

Zamanın yorgun bir diliminde
Yine güneş bizi özgürlüğe çağıracak
İşte o zaman
Ansızın sızlayıverecek parantezlerin,
Tuvallere yansıyan renklerin meali
Çalınacak aklının en derinine.

Her fırça darbesinin şiir tadında izler bıraktığı,
Her rengin paylaşılmışlıkları tekrar tekrar yaşattığı
O hayale açılan pencereden bakacaksın.
Belki de yine, hüzün kuşlarını çağıracak
En sevilen nağmelerle bendeki seni uyandıracaksın.
…

Zamanın yorgun bir diliminde
Yine sisler bizi evrenden saklayacak.
İşte o zaman
Ansızın sızlayıverecek düşlerin.
İlklerle dolu geçmişin,
Ve son olacaklarına söz verişin
Düşecek gözlerinden damla damla ellerine.

Gözyaşı değil,
Koca bir geçmişi tutacaksın minik avuçlarında.
Onu geleceğe taşımak, umutları yıkamak isteyeceksin.
Gönül bahçemizin kır çiçeklerini özenle sulayacaksın,
Biliyorsun; sevdaların en ağırını buğulu yapraklarında saklıyor biri.
İşte onu bulduğunda, bizdeki bizi uyandıracaksın.