Yağmur Gözlüm Şiiri - Mehmet Yaş

Deli gönlüm hayalinle uçarken,
Düşündükçe uykularım kaçarken,
Korkuyorum telefonu açarken,
Ne olur sen arasan bir kere de,
Neredesin, yağmur gözlüm nerede?

İki bin yedi’nin mayıs ayında,
Ruhumdaki depremlerin fayında,
Çırpınıyor umutlarım kıyında,
Bir sazan gibiyim susuz derede;
Neredesin, yağmur gözlüm nerede?

Yüreğinden göze vuran bu ahenk,
Yedi veren güller gibi rengârenk,
Sarı saçlarına örsem bir çelenk?
Toprak hayat sunarken bu yörede;
Neredesin yağmur gözlüm nerede?

Tek servetim sensin gönül kasamda,
Sevincimde sensin derdim, tasamda..
Kahrın kadehimle çınlar masamda,
Bir sen yoksun oturduğum karede,
Neredesin yağmur gözlüm nerede?

Öyle bir vahim ki gelinen radde
Mecbur oluyorum ben seni redde,
Aşkın kitabında böyle bir madde,
Böyle bir ayrılık var mı törede?
Neredesin yağmur gözlüm nerede?

Bu sevdada yüzüm gülmedi gider,
Bu nasıl tecelli, nasıl bir kader,
Beni hangi sözün teselli eder;
Ruhum boğuluyor bu cenderede;
Neredesin yağmur gözlüm nerede?

Sensiz yerim yurdum, evim, barkım yok,
Sensiz türkü’m, şiir’im yok.. şarkı’m yok!
Gökyüzünde yıldızlardan farkım yok,
Bir yalnız adamım şu yer kürede;
Neredesin!. yağmur gözlüm, nerede?