Yağmur, Gece ve Gidişin

Küçük bir kedi sığınmış köşe başındaki kemancıya,
Bir çingene çiçek satıyor ayı perdeleyen bulutlara,
Şehrin dar sokakları küsmüş sokak lambalarına,
Yıldızlar çekilmiş hep birlikte karanlığa,
Garip bir melodi ıslık olmuş rüzgârın dudaklarında,
Yağmur taş kaldırımları hafiften ıslatmakta,

Adımlıyoruz kaldırımları loş vitrin camları yanımızda,
Damlalar düşüyor dans ederek saçlarımıza,
Kirpiklerimiz ıslanmış sırılsıklam, ayrılık acısıyla,
İstasyondan bir ses seni çağırıyor çığlık çığlığa,
O soluk gülümseme beliriyor yine dudaklarının kenarında,
Sanki geri dönecekmişsin gibi bavulun yok yanında,

Bırakıp da gittiğin bu şehir gibisin şimdi,
Soğuk, sessiz, isimsiz ve sahipsiz,
Ne söyleyecek bir söz, ne de bir bahanen var bana,
Yalnızca tek kelime dilinin ucunda,
Son bir bakış,
Hoşça kal bana.