Gözyaşımla örülü
Asil ve güçlü duruşu
Yağmurdan evim benim
Ağır rüzgarlardan geçerken
Fırtına korkuttuğunda hep
İçime yağmanı bekledim
Eski umut alışkanlıklarım
Acıklı son sancısı
Şarkılarım! yarım kalan
Nakaratım isyanlı...
Gözyaşlarımla örülü
Yangınlar harcında gülü
Umut! sıvadı külünü
Kimseler uğramasın
Yağmurdan evimde benim
Ben evladım, ben anneyim.
Kayıt Tarihi : 1.2.2011 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
10.07.2009. 25.07.2012 03.04.2015
TÜM YORUMLAR (1)