.
rüzgar eken bilir;
ekinler boynunu bükende
gelmiştir hasat mevsimi
ah ellerin ‘ellerin nerede şimdi
yağmur duası;
gövermiş göğün ‘suya git dediğinde
hani karışır kendi ‘karışır ayrılığa
düşer toprağa ‘gider griliği
alır billur rengi
işte öyle gülmeli
bir şey söyle ‘diril de
dirilmeyi de öğret ömrüme
söyle şimdi
çarpsa yüzüme ‘çevirmem mi
bükülmüş boynumu göğe
dalıp gittiğimde ‘bir yerlere
kar bekliyorum ellerime
geçmiş harman zamanı
geçmiş ömrün içinde
ne elim kaldı ne ayağım
hepsi buz rengimin solduğu yerde
bir şey söyle ’öl de
ölmeyi de öğret ömrüme
istilacı aşk;
kılıç kalkanla
dört nala atlarla düşülmüştür yola
sonrası tanklar ‘atom bombalarıyla
malumdur ‘tarih yazılacaktır insana
yazan aşktır aslında
aslı aş ‘var ömrün bağrında
biri tutku döker taslara
tastır gölge yapan şaraba
meyi su’dur anlayana
şiirdir barış duası;
bir şey söyleyin ‘hayır değin
kim kazır barışı yüreğe
şaman dualarından bu güne
tekrarı bıktırmazdır aşk şiire
aşk kaynağı;
kimyayla sınanır ‘ses
içe bağırır ‘indirir perdesini
öldürür ağır ağır ‘gerçeğim dedikçe
su’ya bakar ‘dün akşamdır...
02 02 / 11 03 2006
.
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 13.3.2006 15:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)