Yağmur Dokunurdu Yağarken Saçlarına

Yağmur dokunurdu saçlarına damla damla
Sen kokardı artık yağmur semada gelen selamla
Açılırdı kolların yağmuru kucaklardın ben gibi
Sen yağmur yağmur sen olurdu bu alımla
Yağardınız yeryüzüne gönlüme bu tanımla

Sen gönlüme bereket yağmur yeryüzüne
Toprak gülümserdi ayak bastığında yüzüne
Gölge gibiydi gönül dalların uzanırdı gönlüme
Yağardınız yeryüzüne gönlüme bu tanımla

Yağan yağmur saçlarına baharı getirirdi
Seni alıp kokunla bu gönlüme yerleştirirdi
Toprak yağmurla sen gülüşünle gönlümde yeşerirdin
Yağardınız yeryüzüne gönlüme bu tanımla

Yağmur toprağa sen gönlüme olurdun serinlik
İnanamazdım ya Rabbim bu ne hoş bir güzellik
Yağmurla sen bu âleme verirdiniz bir renklilik
Yağardınız yeryüzüne gönlüme bu tanımla

Toprak yağmurla kuruyan gönlüm senle gülerdi
Kuruyan gönül dallarım gülüşünle yeşerir di
Yağmur altında ıslanırdık sarılırdık gök kuşağı gülerdi
Yağardınız yeryüzüne gönlüme bu tanımla

Kul Mehmet’im her yağan yağmur canlandırır
Toprağı bereketlendirir sesiyle camdan baktırır
Nazlı yar yanımda benimle yağmur altında ıslanır
Yağardınız yeryüzüne gönlüme bu tanımla

Kul Mehmet