Yagmur Dindi Şiiri - Cemal Arslan

YAGMUR DINDI

Toprak kokusu sarmis
dort bir yanini.
Yagmur ciseliyor.

Saclari islanmis
savrulmus, basak gibi
dudaklari titriyor
ruzgarda, yaprak gibi.

Icinde, bosluk,
bosluk icinde, buyuyor.
Yagmur ciseliyor.

Kapi onunde.
Yagmur ciseliyor.

" gir iceri kucuk kiz!"
dedi bir ses.
"Gir iceri kurulan, usuteceksin!

Kiz iceri girince
gozleri aydinlandi,
duslerinde gordugu
o tanidik adamdi.

Elinde kara kitap
gozleri goge dogru,
"domuzcasina yagiyor" dedi
haincesine.

Sonra dondu, guldu.
Disarda,
yagmur ciseliyordu.

Saci kurudu once
sonra bedeni
ama yuregi
hala islakti.

Sefkatki bir el uzandi
saclarini oksadi.
Sonra bir cift goz gordu
gulumseyen,
duslerine benzeyen.

Apansiz simsek cakti,
kiz, umarsiz, bakti.

"Sabret guzelim" dedi
"Sabret, yagmur dinecek.
Kotu gunler gidecek
bir daha donmeyecek"

Gozleri agirlasti,
bilinci uzaklasti,
Icine uyku doldu.
Disarda yagmur ciseliyordu.
...
Tik tak tik tak
Tik tak tik tak
Saat caldi.
Kiz gozlerini acti
Bilinci berraklasti.

Saat dustu masasinîn ustune
gok kusagi yikildi
duslerinin ustune.

Hickirikla yatagina kapandi.
Kulaginda son sozler yankilandi.

"Yagmur dindi kucuk kiz!
Yagmur dindi"