Hala sevdiğimiz anlamak için
Yürümemiz gerekliymiş ayrılık yollarında
yalnız,bizsiz
Pişmanlık mahveder insanı
Kahreder özlem
Öperdi gözlerimiz birbirini uzaktan, hayasızca
Severdik aykırı sevdalarda birbirimizi
Haykırırdık sessizce aşkımızı
Yağan yağmurun her damlasına
Sonra düşerdi onlar ayrı ayrı yerlere
Bizde düşerdin onlarla ve ben
Her düştüğümüzde biraz daha severdim seni
Islanırdı aşklar,aşıklar
biz gibi, bizimki gibi
Bazen toprağa düşer çamur olurdu
Bazense karışarak gözyaşlarına süzülürdü kalbe
süzdüklerimiz gibi
Bazen masumdu
Bazense asi
Bazen acıydı
Bazense duru
Bazen kirliydi
Bazense berrak
Ama beklerdi kaçınılmaz son bizi
Sonunda aşk yaşları karışır göz yaşlarına
ve süzülürdü kalbe bertaraf ederek etrafını
İşte ben sonunu bile bile
Islandım o damlalarla
Seni buldum onlarda,
Umutsuzca kaçmaya çalışırken senden
Hissettim seni iliklerimde
Kokladım seni
Çektim içimin sonsuzluğuna kokunu
Gözyaşlarını karıştırdım göz yalşarınla
Hüzünlerini aldım,mutlulukları bıraktım
hep gül diye
Sen;
Yaktın bazen
Güldürdün bazı bazı
Sevdirdin kendini,hayatı
Ama sonunda yağmur dindi ve gittin
Gittin ve gelmedin, sende her son gibi
Bittin
Güneş açtı senden sonra
Gök bağladı kuşağını beline
Her şey rengarenk buralarda
Ama ben kapkarayım
Başbaşayım hüzünlerimle
yalnızlığımla
Seni unutamadım, unutamam da asla
Ve ben seni her hatırladığımda
Akıttım seni gözlerimden kalbimle.
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta