Yağmur Dindi Şiiri - Hazan Rüzgarı

Hala sevdiğimiz anlamak için Yürümemiz gerekliymiş ayrılık yollarında yalnız,bizsiz Pişmanlık mahveder insanı Kahreder özlem Öperdi gözlerimiz birbirini uzaktan, hayasızca Severdik aykırı sevdalarda birbirimizi Haykırırdık sessizce aşkımızı Yağan yağmurun her damlasına Sonra düşerdi onlar ayrı ayrı yerlere Bizde düşerdin onlarla ve ben Her düştüğümüzde biraz daha severdim seni Islanırdı aşklar,aşıklar biz gibi, bizimki gibi Bazen toprağa düşer çamur olurdu Bazense karışarak gözyaşlarına süzülürdü kalbe süzdüklerimiz gibi Bazen masumdu Bazense asi Bazen acıydı Bazense duru Bazen kirliydi Bazense berrak Ama beklerdi kaçınılmaz son bizi Sonunda aşk yaşları karışır göz yaşlarına ve süzülürdü kalbe bertaraf ederek etrafını İşte ben sonunu bile bile Islandım o damlalarla Seni buldum onlarda, Umutsuzca kaçmaya çalışırken senden Hissettim seni iliklerimde Kokladım seni Çektim içimin sonsuzluğuna kokunu Gözyaşlarını karıştırdım göz yalşarınla Hüzünlerini aldım,mutlulukları bıraktım hep gül diye Sen; Yaktın bazen Güldürdün bazı bazı Sevdirdin kendini,hayatı Ama sonunda yağmur dindi ve gittin Gittin ve gelmedin, sende her son gibi Bittin Güneş açtı senden sonra Gök bağladı kuşağını beline Her şey rengarenk buralarda Ama ben kapkarayım Başbaşayım hüzünlerimle yalnızlığımla Seni unutamadım, unutamam da asla Ve ben seni her hatırladığımda Akıttım seni gözlerimden kalbimle.