Yağmur damlası gibi aksan ıslatsan yanan yüreğimi
Dileklerin en güzelidir huzur bulur gözlerim o anda
Şükrederken Tanrıma ağlardım inan öyle inceden ince
Sarılırdım beline ay tanrıçası beyaz yüzüne kondururken
Öpücüklerin en masumunu dudaklarına kırmızı bir gül
Sıkıştırırken romantizm halt etmiş loş ışıklarım olurdun..
Konduramam günahı masum bakan can alıcı bakışlarına
Yüklenirim taşeron misali ne varsa sana ait geleceklerden
Çileymiş dertmiş vız gelir bilsem son nefesim verirken
İnanki üzülmem kollarında huzur içinde gülerek kapatırım
Gözlerimi, değişmem dünyalara eşsiz mutlu gülüşünü
Küçük bir yüzük takardım su mavisi ince parmağına..
Yakar içimi o sıcak buselerin kış gecelerinde yürürken
Titreme nöbetleri biter bir anda başın omzumda durdukça
Hizmet bir şereftir sultanların sultanı konduramam bir yere
Yazılan neyse kaderde onu yaşar kısacık şu ömrümde
Ümitlerim artar günbe gün sımsıkı sarılırken narin beline…
Yaz: Mehmet Ali Tuna
08/03/2008
Kayıt Tarihi : 14.3.2008 10:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!