Yağmur Damlam Şiiri - Barış Karagöz

YAĞMUR DAMLAM

Çok uzaklarda başka bir gökyüzünde
Göçtün benim gökyüzüme
Gökyüzüm yapayalnızdı sen uzaklardayken
Issızlığa bürülü bir ruhla yaşıyordum
Bir gün bir deli rüzgar
İçinde barındığın o beyaz bulutu
Semalarıma sürdü
Sürüldü bulutun o vakit bulutlarıma
Ardından gökyüzüm gürledi
Ve sen sıyrılıp bulutundan
Bereketim olup topraklarıma düştün
Bereketlendim sayende
Kurumuş bir yürek ağacının köküne damladın
Dirilttin bu yürek ağacını
Ağacım öyle bir hararetle emdi ki seni köküne
Hayat veren oldun bu sayede
Şimdi teşekkür ediyorum
Bulutunu gökyüzüme süren rüzgara
Ve teşekkür ediyorum yağmur damlama

Barış KARAGÖZ 2007