Yağmur damlaları Şiiri - Ahmet Nejat Alp ...

Yağmur damlaları düşer yavaşça,
Toprak susuzluğu giderir sevinçle.
Gökten iner nazlı nazlı incilerle,
Doğanın kucağına düşen hazine.

Toprak kokusu hemen etrafa yayılır,
Yağmurun şarkısı çalar tını tını.
Nehirler coşar, göletler dolup taşar,
Her damla bir umuttur, hayatın özüdür.

Islanırım yağmur altında gülerek,
Gökyüzüne teşekkür ederim sessizce.
Yağmur, hayatın kaynağıdır bilirim,
Bize bahşeder yaşamı, neşeyi, sevgiyi.

Yağmur damlaları düşer yavaşça,
Toprak özlemle karşılar her sefer.
Gökyüzünden gelen bu yaşam pınarı,
Can verir doğaya, umut olur her nefer.

Bulutlar arasında dans eder yağmur,
Rüzgarla süzülür, daldan dala uçar.
Tohumlar yeşerir, çiçekler açar,
Yağmurun mucizesi her yeri sarar.

Islanırken yağmurda çocuklar gülümser,
Sokaklar neşeyle dolu, coşku içinde.
Yağmurun melodisi her kulakta çalar,
Hayatın ritmiyle insanlar mest olur içinde.

Yağmur, temizler her şeyi, arındırır,
Hüzünleri götürür, ferahlık getirir.
Gökkuşağı çizer gökyüzüne renk renk,
Yağmurun mucizesine herkes tanık olur.

Yağmurun bereketi tarlada hissedilir,
Bitkilere can verir, hayvanlara umut olur.
Yağmur, insanları bir araya getirir,
Paylaşılan sevinçleri, dostlukları coşturur.

Yağmur, yaşamın ta kendisi, her daim gerekli,
Her damlası bir mucize, bir hediye, bir ilham.
Toprağa düşerken yağmur, özgürlüğü kutlar,
Hayatın en güzel anı, yağmur altında yaşanır.