Yine böyle günlerden bir gün...
Mavi gözlü olmasa da,
Kocaman yürekli bir dev tanıdım.
Güzel bir insan olduğu,
Her halinden belli...
Zarif, kibar,
Buram buram insanlık kokan.
Zamanla tanıdıkça gördüm.
O'nun o güzel, kocaman yüreğini...
Hayat ona hiç gülmemişti.
Ama o güzel insan herşeye rağmen,
Direnmeye devam etmiş,
Ve insan olmaktan asla vazgeçmemişti...
Yıllarca acı ile beslemişti kendini.
Yaşayamamıştı; gönlünde büyüttüğü,
Saf ve temiz sevdasını.
Derken minnacık bir kadın sevdi....
Tam da Nazım 'ın şiirindeki gibi.
Bir filiz yeşerdi yüreğinde yeniden.
Yüreğini gören bir kadın vardı artık.
Bu kez yürekler birleşmişti.
Ve şiir mutlu sona kavuştu....
O kocaman yürekli dev,
Minnacık bir kadın ile ömür boyu,
Musmutlu bir hayat yaşadı.
Kayıt Tarihi : 23.6.2020 00:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!