Yağmur Damlaları Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Bu gün hava güneşli idi sabahta
Birden bulutlandı kuşlukta
Öğleyin yağmaya başladı bardaktan boşanırcasına
Bir günde dört mevsimi yaşatırcasına

Yağmur damlalarının bazıları pencerenin camını vuruyor
Bazıları elektrik telefon kablolarına teleferik oluyor
Birini izliyorum görebildiğim yere kadar
Yok, gittiği yerin sonu, bir diğeri takip ediyor onu

Gözyaşlarımı benzetiyorum yağmur damlalarını,
Silmem bazen indiği yere kadar iner
Sonu yok küçücük bir gözden o yaşlar nasıl çıkar
Yoktur onların sonu bir an durur, sonra diğeri izler onu

Hava bir bulutlanır bir açar
Ama kalbim hep bulutludur
Hiç güneş açmaz orada
Kuzey kutbu gibidir, sıcağa hasret, soğuğa doyuk