Üzüntüm çamlar misali devrilen dostluklara
Gecenin karanlığı değil ürkünç olan, yalnızlık
Aydınlık özlemi içimizde güneşin sıcaklığı
Oysa yakarmış güneş, kavururmuş hasret
Yağmur’muş mutluluk; düşlenmesi gereken hasret
Şemsiyedeki tezatlık, aslında güneşe açmak lazımmış