Yağmur Çiselerken-Sayıklamalar

Yağmur çiseliyor tıkırtılarla damımızda
Sanki bir şeyi çağırıyor içimizden
Bir şeyi... Neyse o şey, diyor ki,
Benim adım hüzün, benim adım sevgi...

Bir çay demliyorsun, tavşan kanı, mis gibi
Her yudumunda bizi bir şeye davet eden,
Bir şeye... Neyse o şey, diyor ki,
Benim adım huzur, benim adım güven...

Yaşamak bazen dingin, ne iyi,
Dinginliğin içinde ılık bir şey,
Bir şey... Neyse o şey, diyor ki,
Benim adım barış, benim adım birlik...

Uyanmak yeni bir güne, aydınlık,
Şıkır şıkır yaşamımızı yıkarken güneş,
Bir şey... Neyse o şey diyor ki,
Benim adım emek, benim adım ışık...

Bir sırrı kurcalarken bir kitapta,
Dile geliyor pırıltılarla bir şey,
Bir şey... Neyse o şey, diyor ki,
Benim adım bilim, benim adım bilgi...

Birden bir karanlığa düşüyoruz,
Ürperiyoruz yaklaşırken bir şey,
Bir şey... Neyse o şey, diyor ki,
Benim adım irin, benim adım softa...

Çığlıklar yükseliyor uzaklardan,
Kalbimizi tırmalıyor bir şey yavaş yavaş,
Bir şey... Neyse o şey, diyor ki,
Benim adım öfke, benim adım savaş...

Bir şey tıklatıyor kapımızı, korkarken,
Soruyoruz, kim o, sesleniyor dost ve candan,
Bir şey... Neyse o şey, diyor ki,
Benim adım umut, benim adım insan...