İnce bir yağmur her şeyi ıslatmış, çok hafiften, ve sessizce. Hâlâ az bir yağmur yağıyor. Ağaçların altına çıkacağım. Yalın ayak, ayakkabılarımıın lekelenmemesi için.
Yağmur ilkbaharda çok hoştur. Islak çiçeklerle yüklü dalların beni sarhoş eden güzel bir kokusu vardır.
Ağaç kabuklarının nazik teninin güneşte parladığı görülür.
Heyhat! Yerde ne çok çiçek var! Düşen çiçeklere acıyalım. Onları süpürmemek ve çamura karıştırmamak ama onları arılar için saklamak lazım.
Pislik böcekleri ve sülük salyangozları su birikintileri arasında yolu geçiyor; Onların üzerlerine yürümek, ne de gerinen ve gözkapaklarını kırpan yaldızlı kertenkeleleri ürkütmek istemiyorum.
Pierre Louys (1870-1925)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 3.11.2017 13:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!