Yağmur Bulutu Şiiri - Elbey Can Çelik

Yokluğunla anladığım şeyler var benim. Mesela yağmur yağan caddelerde koşmamışız seninle, aynı karın altında beyazlamamış saçlarımız, bir türkü tutturup gezmemişiz sokakları. Yarım kalmışlık değilde yarı da bırakmışız gibi seninle. Şimdi aynı gökyüzüne bakıp farklı hayaller kuruyoruz, sen onları saklayarak, bense yağmura bırakarak yaşıyorum. Herkes olduğundan farklı biri olmak ister, bense içine hayallerimi doldurabileceğim yağmur bulutu olmayı istiyorum. Her dolduğum da şehrine yağmak, adim attığın her caddeye her sokağa, hayallerim de akıp gitsin istiyorum. Belki bir tanesi üstüne damlarda zamansız gelirim aklına. Nereden çıktı şimdi bu dersin, halbuki yürüdüğün yolda, bastığın kaldırımda, akıp giden hayallerimi görebilirsin. Yağmur başladığında kapatma saçlarını, bırak yağayım tenine, unuttuğumdan değil de özlediğimden dokunayım yanaklarına. Kurutmaya çalışma kendini, bırak yanında yatayım bu gece. Sabah olduğunda zaten gitmiş olurum başka bir şehre.