Yağmur Ayrılığı Şiiri - Özgür Günsay

Benim yüzümden kirlidir bu şehir
Gökten sen yağarsın temizlenir
Seni taşır oluklar inersin basamak basamak
Bu şehir seni hiç unutmayacak

Sen gelirsin hiç olmadık yerlerden
Duruverir kalbim yerinde aniden
Bir buz dağı ya da görünmeyen kısmı
Gece, olur da susarsın diye yaratıldı

Mesela ben var mıyım çözemedim kendimi
Gidişinle kaybettim bütün herşeyimi
Çocukların koştuğu seni sıçrattığı
Sen ey sevgili varlığın da yokluğun da mirası

Hani çıkıp gelirdin ne zaman susuz kalsam
Hala sen kokuyor çizildiğin cam
Ölmüş çürümüş ruhumun bir katresinde
Sen vardın sevgili özlem potremde

Senle inerdi her bir melek yeryüzüne
Gelmez oldun ölüler şehri kondu kalbime
Senle karışık yağan bu kar
Dinme ya da gitme bu şehirden kal

Yağmur diye anlattım seni şiirlerime
Sendin bu şiirdeki her kelime
Senden ne hatıra kaldı ne de acı
Yağ çölüme gönlümün ilacı