Yağmur altında Şiiri - Ahmet Yumuşak

O gün yağmur altında
Islanmıştık seninle
Dokundum ellerine
Titreyen bedenine
Bir arkadaş gibi…
Koluma taktım seni
Isıttın bedenimi
Ateşin yaktı beni
Bir alev gibi…
Açınca şemsiyemi
Sıkı tuttun ellerimi
Bırakma der gibi…
Bitmesin istedim yağmur
Ayaklarım olsun çamur
Yeter ki ayrılmayalım
Zamana dur diyelim! Dur.
Yürürken o bedenler
Isındı birden eller
Sağanak yağmur altında
İçimden aktı seller…
Diledim böyle kalsın
Yağmur durmadan yağsın
Taşsın Asi’nin suyu
Bu eller ayrılmasın.
Yağmur yağınca ince ince
Yolun sonuna gelince
Ayrılık vakti de gelince
Bedenim yanarken ateş gibi
Biz ayrıldık iki kardeş gibi…
Yine gitti uzaklara
Ruhumun ilham çiçeği
Gül kokulu arkadaşım
O benim sırdaşım,
O varken yanımda
Hiç ağrımaz başım.