Yağmur ahmak ıslatıyor, toprak ölüm kokuyor
Bir yandan gece,bir yandan sis sokağa hücum ediyor.
Gönlüm karanlık sokaklarda nefes nefese kalmış.
Etraf bilinmezlikle süslü tüm herşey bana yabancılaşmış.
Yağmur ahmak ıslatıyor,toprak ölüm kokuyor,
Bunca kalabalık yalnızlığa çare arıyor.
İnsanlar telaşla toplanmış.
Herkez birbirine yabancılaşmış.
Yağmur ahmak ıslatıyor,
Toprak buram buram ölüm kokuyor.
Gülüşlerin aklıma geldi yine
Yağmur ahmak ıslatırken,toprak ölüm kokarken.
Bu arada gülüş demişken
Nefise gülüşünü ciğerlerim içime çeksin
Ciğerlerim senle,gönlüm kokunla bayram etsin.
Yağmur ahmak ıslatıyor,
Toprak buram buram ölüm kokuyor...
Kayıt Tarihi : 10.10.2019 03:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ahmakça ıslatan bir yağmurlu gün...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!