Yağmur ağlarken Şiiri - Kübra Güreşen

yağmur ağlamış, sokaklar ıslanmış.
caddeler soğumuş, insanlar kuşanmış.
kesişmeler, didişmeler, delirenler.
itişmeler, ezilenler..

ne zaman ağlasa yağmur;
cinayetler, ihanetler, işaretler.
serüvenler, dövüşenler.
dinleyenler, bilmeyenler, çekemeyenler...
ve yağmur kusmaya devam ederken
hepsinde bulanık zihniyetler.

garip vaziyetler,
bir sürü denemeler.
hani neredeler?
mesafeler, o harabeler?
bahaneler, biçareler.
birbirlerine benzeyenler.
saçma sapan hurafeler,
öylece dolanan hergeleler?

devam ettikçe üşütmeler,
öpüşmeler, gülüşler,
işletmeler, söylenceler,
sömürenler, üzülenler..

hapsedenlerdir öldürenler.
boyun eğmeyenlerdir belleyenler.
küfredenlerdir dileyenler.
ölümün eşiğindedir kilometreler.
istemeseler de peşindedir.
istemeyenler isteyeceklerdir.
izleyeceklerdir, izlemeyenler.
ve övünecekler, sevineceklerdir yenenler.