Yağmur'a Şiiri - Okan Metin

- YAĞMUR’ A -

Geceleri uykumu bölen seni mi
Yoksa hayatımı ikiye bölen seni mi seviyorum
Bilmiyorum
Ama şunu itiraf ediyorum
Sen bir milatsın ömrümde
Bir senden öncesi var hayatımın
Bir de senden sonrası...

Aşk ı arar dururdum
Senden önce
Farklı kalplerde
Farklı bedenlerde...
Hoş şimdi de dolanip duruyorum
Bilinmedik yerlerde ama
Ne elim gidiyor eline
Ne gözüm bakıyor gözüne...
Dedim ya sen bir milatsın ömrümde...

Bir sen var
İki günde bir
Rüyama giren...
İşte o sen varya
O sen...
O beni seviyor
Üstelik sevdiğini de;
Söylüyor...
Bir de sen varsın;
İşte sen,
Benim acıyan yaramsın...
Canım yandıkça
Seviyorum seni
Sevdikçe seni
Acıtıyorsun beni...

Sana ihanet etmedim hiç..
Hatalarım vardı elbet...
Öyle sarhoş gibi dolaştigim
Bir gece
Söyleyiverdim içimdekileri
Güvendiğim birkaç kişiye
Hangi gece mi?
Hani beni öyle
Bir başima kodugun gece...
Hani o miladi gece
Karanlık gece...

Düştü
Seni görmem
Sevmem
Ve bir gün ansızın
Bırakıp da gitmen
Düştü
Hayallerimin üstüne
Gözyaşlarim düştü...

Üzüldüm...
Çok üzüldüm..
İnan hayatta hiç bu kadar
Üzmemişti hiçbir şey beni
Yalvardım sana
Hatırla
Ben şimdiye kadar hiç yalvarmamiştim da...
Ya söküp atacaktım seni kalbimden
Ya da sevicektim seni
Sevicektin beni...
Sevdim seni
Ama sen sev(e) medin beni...
Öylesine acı vericiydi ki seni beklemek
Aklımdan geçmedi de değil hani
Bir gece ansızın çekip gitmek
Ama ne sen den geçebilirdim
Ne de candan...

Ve
Bir gün aniden söküp attım seni
Aklımdan...
Zannetmişim! ! !
Oysa sen gidersen
Olamazmışım ben

Farz ı mahal
Attım seni kalbimden
Kapattım üstünü anıların
Sardım sarmaladım
Senle geçen günleri
Bir
Seni unutmak kaldı
Onca acıdan geri...
İşte onun için de
Tez elden, verdim
Yeni bir Aşk siparişi..

Aşk ın da
Sipariş edilebilecegi
Düşüncesine kapilaraktan
Ama olmadı...
Üstünü örttüğüm anılarım
Her gece ben uyurken uyandı...
Sarıp sarmaladığım günler
Bana hep seni anlattı...
Yağmuru dinledim
Ders çalışmaya çalışırken
Gözüm hep oturduğun sıraya takıldı
Çalışmaya çalıştığım
Tiyatro provalarında
İçmeye çalıştığım ıhlamurların
Lilomları hep tatlandırdı ağzımı
İçinde biraz sen olduğundan
Bedelli askerlik haberlerinde
Gizliydin gazetelerin ilk sayfalarında
Umuduydun Mazhar Alanson un
Hal-i hazırda devam eden...
Annemin pişirdigi
Elmalı kekin en güzel dilimiydin
Çayın yanında...
Okumaya çalıştığım şiirlerimdin
Yürümeye çalıştığım
Yağmur’lu kaldırım taşları
Boğaziçi pastanesinin
Buğulu camları
19:30 da çıkmanı
Beklediğim
Hergele meydanı...

Seni unutmaya çalışmak için içtiğim
TEKİRDAĞ rakısıydın
Akşamlari Eminönü’nde yürüken
Duymaya çalıştığım roman havasıydın
Sefer Ada’nın notlarıydın
Okul hayatımın sonlarıydın
Çocuk yuvalarında oynayan çocuklardın
Cep telefonumun
Mesaj hanesiydin
Vedat’ın buğulu sesiydin
Aynada sürekli değişen yüzüm
Söylemeye çalıştığım
Her kafiyeli sözümdün...

Kadıköy'ün arka sokaklarıydın
Berber koltuğunda
Kestirmeye kıyamadığım sakallarım
Ve sakallarıma inat
Kıpkısa kestirdiğim saçlarımdın..

Şimdi seni soruyorum
Gazeteler'in ilk sayfalarına
Seni arıyorum Kadıköy'ün karanlık sokaklarında
Ya da Eminönü'nün
Roman havası kokan
Kaldırımlarında..
Seni bekliyorum hala
19:30 da Hergele meydanında...
Senden bahsedecek diye dinliyorum Vedat'ı
Elmalı kek in
En güzel dilimini senin için yiyorum
Sen yağarsın diye
Dolaşıyorum evinin sokağında...

Ve şimdi herşey...
Bir düş oyunun son perdesi
Çığlık çığlığa bağıran martı
Köpük köpük kabaran dalga
Ve
Kız kulesine yan gözle bakıp geçen
O eski vapur
Ne senin tekrar bu şehrin
Havasını soluduğunun farkında
Ne de benim sensiz yaşayamadığımın
Öyle sağır
Öyle kör ki
Koca şehir İstanbul
Hala düşmemiş sokaklarına
Gözlerinde sakladığın yağmur...

Bir perdelik oyunun son düşü
Islanmış sokaklarında
Çocukluğumun top oynadığı
Birkmiş sularında
Kağıttan gemilermin yüzdüğü
Taştan kalbinde
Kalbimin öldüğü
Buğulu camlara ismini tersten yazdığım
Rakı şişelerinde hayaline daldığım
Yalnız
Yorgun
Ağlamaklı
Bir aşk bu..
Bir nokta kadar bitmiş
Üç nokta kadar sonsuz...

14/şubat/2001
02:41