İlk sonbahar yağmuruyla oturduk hayli dertleştik.
Ben önündeydim camın, o arkasında sen uzakça bir yerde.
Yağmur şehrin tüm seslerini örterken “kapat gözlerini,
Gönül kapılarını aç “ dedi bana, senin için bir mısra mırıldanmamı,
Bir renk tutmamı, başını dizlerime koyduğunu düşünmemi söyledi.
Yağmuru dinleyerek kapattım gözlerimi,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
