Yağmur Şiiri - Mehmet Baki Erfidan

Yağmur yağıyor yine dışarıda,
Bayram var bugün toprakta,
Gökyüzü gülüyor, yerde mutluluk,
Hüznü yaşayan insanlar bu bayramda.
Ötelerden bir haber mi var ne?
Herkeste bir acaip kulak kesilme,
Nefesler tutulmuş, gözler çakmak çakmak,
Örümcek ağı gibi insanlar
Tek düğümle olmuş yumak.
Leyla ile Mecnun çok ibtidai,
Farketmez Kerem ve Aslı, ya da efsanesi,
Unutulmuş Mem u Zin hikayesi,
Hadi gösterin Mehlika Sultan için
Kaf dağında Zümrütü Anka’yı,
Bulmaya giden aşık yedi genci.
Bırakın yedisini vazgeçtim,
Hayalin umudu için hayalde gerçeği arayan,
Var mı gençler arasında bir nefer çıkan?
Yada içindeki ateşin koru için,
Dağları körük yapan Kerem’i,
Zin için ağayla satranç tahtasında,
At oynatan bir Mem’i,
Aşkı için dağa çıkan Leyla’yı,
Ve dağlarda Leyla’nın aşkında kaybolup,
Leyla’yı terk eden Mecnun’u,
Hani var mı böyle aşkın medyumu?
Bugün aşklar yıldızlarda,
Yıldızlarda burcu aramak moda,
Burcun hakimi medyum falcılar,
Falcılarda artık fora bayraklar.
Aşklar sözde yaşasın şekilcilik,
Sevgi karın doyurmaz, sadece bir tik,
Doğruluk ve sadakat.... oda ne sözlük gerek,
Bunları konuşurken moda oldu besmele çekmek.
07.11.1994