Ey nûr, yağıyorsun yine gökler otağında;
Ol âb-ı hayat bûsesi billur dudağında…
Hak kadrine cân bahşediyorsun bize her dem;
Muhtaç cemi cîhân sana muhtaç ben-i âdem…
Peygâmberi zîşân gibi rahmet saçıyorsun!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta