Yağmur yağıyordu ankaraya
Ne de güzel düşüyordu toprağa
İplik iplik vuruyordu odamın camına
Kimseler yoktu sokaklarda
Elimde sıcak çay yine sen geldin aklıma
Özellikle de her yağmur yağdığında
Ne güzel gezerdik el ele yağmurun altında
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta