Yağmur Şiiri - Nevzat İncedere

Sabret diyor gönül güzel günler sabrın sonunda olur
Ümitsiz yaşar mıydı insan bunca acılara katlanır mıydı
Yağmur ne kadar yağsa da yollar ne kadar uzasa da
Yürüyordum koşar adımlarla içimdeki sensizliğe doğru
Seni bulmanın ne kadar zor olduğunu biliyordum ben

Koynuma hasretini alıp yürüyordum sana doğru umutla
Keşke, şu köşe başını döndüğümde görebilsem seni
Ya da şu parkta sırılsıklam olmuş beklerken bulsam ya
Bilirim seversin sende yağmuru, aldırmazsın ıslanmaya
Ben sokaklarda değil, senin yokluğunda kayboluyordum

Ne fark eder ki maksatsız dolaşıyorum yağmurlarla ben
Biliyordum dinmeyecek ne göz yaşım nede yağmurlar
Yine de umarsızca yürüyorum bu yollar da yalnız başıma
Gel dindir bu yağmuru, yağmura karışan gözyaşlarımı
İstanbul'a yağmur yağıyor ben seni arıyorum, hasretle