Yağmur Yağarken Şiiri - Nurettin Dürmelik

Yağmur yağarken, güzelce izlemeli insan.
Belki de hayatımın son yağmurudur diyerek,
Hani öylece bakmalı dışarıya,
Sessiz ve anlamsızca...

Yağmurda evsizler gelmeli aklına,
Öyle saatlerce yağmur dinsin diye bekleyenler,
Gidecek yeri olmayanlar,
Ya da gitse de yüzüne kapı açılmayacak olanlar...

Nelere sahip olduğunu görmeli insan.
Mesela yağmuru gören gözlerin,
Yağmur yağarken koşmasını sağlayan ayakların.
Yağmasını idrak ettiğin aklını bilmeli...

Yağmur gibi olmalı insan.
Hiç bir insan ayırt etmeden.
Herkese eşit yağmalı.
Sen iyisin, sen kötüsün demeden...

Yağmurun en alçak yerlerde biriktiğini bilmeli insan.
Bilmeli yağmur gibi ne kadar alçalırsan,
O kadar bulutlara, yükseğe çıkacağını,
Yağmur misali alçak gönüllü olmayı bilmeli...