Yağmalanan Papatya... Şiiri - Emirhan Bala

Gecenin mor'unda,
Garip ve mahzun yüz,
Bakışları buğulu ve derin....
Dürtüyor beni ruhumda ki patlamalar,
Sana kadar…
Hep yüreğimi yağmalayanlar...
duygularımı süpürdüler,
Ve yemin ettim be güzelim,
Ne toz olacak,
Nede yozlaşacak duygularım..
Ve bilmelisin ki,
Sensiz Papatya'nın,
Yaprakları soluk,
Sarısı sarı olmayacak,
Yokluğundaki çıldırtan hüzün,
Çökecek yağmalanan papatyamın üstüne...