Yağma Yağmur Şiiri - Necati Şimşek

Yağma yağmur,
Ne olursun yağma…
İçime akıttığım göz yaşlarımı,
Dışıma vurma.
Sen yağdığın zaman,
Benim dünyam karışıyor,
Sonsuzluğa dek yürümek istiyorum,
Yağan yağmur altında,
Sonsuzluğa uzanan yollarda…

Islak saçlarımdan düşen damlalar,
Gözümün önünden akar da akar,
Seninle bir olur her bir damla,
Ne olursun artık yağma…

Yağarken şemsiye yapmak isterim,
Ufacık bir dal yaprağını,
Yağma yağmur,
Zaten kader örmüş bana ağını,
Elimden almış biricik kanaryamı…

Bilir misin yağmur,
Sen damla-damla yağarken,
Ben sonsuzluklara yürürken,
Sevgilimin hayali olur yanımda,
Görürüm onu karşımda…

Fakat her düşen damla gibi,
O hayal kaybolur bir an,
Zannederim
Onu yağmur damlaları götürdü,
Kara talihimi şikayet edeyim kime,
Yağma yağmur
Yağma da,
Bitsin artık bu çile…

19.04.1982
Necati ŞİMŞEK
Sağmalcılar/İstanbul