Damla damla düşsen
Semanın parmaklarından
Yangın dudaklarıma
Yüzümü yalayıp
Teninle tütsülesen
Nicedir kavrulup
Bulutlara savurduğum umutları
Yoksa, yağma
Başımın üstünde dolaşsan,
Ahmak arayan bulut misali
Umutsuzca bekleyen,
Birden hatırlamanı
Birikip birikip aksa
Şakaklarımdan göğsüme
Gece yangınlarımdan yüklediğim.
Denizin ortasına değil
Yağacaksan, üstüme
Yağma yoksa
Sel mi olacaksın
Mazgallara sürükleyen
Nefessiz mi kalacağım
Biriktiğin göletlerinde
Sensiz değil
Seninle mi boğulacağım
Deli gibi yağarsan?
Yok yok, yağma
Herkesi ıslatan yağdıkların;
Gözü üstündekilerin doldurduğu
Arsız bulutlardan mı sağdıkların
Köklerimi yakan mağma,
Kalbimdeki kırgın çiçek
Cansuyunun soldurduğu
Öyleyse yağma
Yağma, yok yok
Varlığın istikbalim
Bensiz ne buharlaşmak
Ne hesapsız ıslatmak
Dolmak yok yangınlarla
Yağma yok uzaklara
Yağma yok !
Kayıt Tarihi : 25.6.2022 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tevazu içinde kendini bırakan yağmur, sorularını yolu kesildiği zaman kızgınlıkla sormakta, kadim yolunu bulmak için gücünü esirgemeden sarf etmektedir. İnsan, yaşayabilmek için önce yağmuru yaşatması gerek. Yağmurda olsa değirmenin suyunun nasıl ve nereden geldiğini idrak etmemiz gerekmektedir.
Niçin hiçlik değil de varlık var?
"Yağma yağmur" şiirinizi tebrik ediyorum.
Halit Korkmaz
Naçiz
TÜM YORUMLAR (1)