Yağma Yağmur Şiiri - Yüksel Erentürk Yılmaz

Yağma yağmur
Yağarsan ıslanır gözyaşlarım
Benim gözyaşım ıslanırsa
Kimsesiz sokak çocukları ağlar
Sokak çocuklarına dayanamam ben
Onların hıçkırığı, onların feryadıyım
Onlarla izbe sokaklarda
Onlarla kör karanlıkta
Onlarla soğuk kaldırımlardayım ben.
Yağma yağmur
Çok görme bir avuç yüreğimin sıcaklığını
Söndürme yansın bu ateş onlar için
Isıtsın, doyursun
Sokak çocukları
Bir tatlı tebessüm ile açlığını
Yağma yağmur
Yağarsan ıslanır gözyaşlarım
Yağarsan kaldırımlar ıslanır
Evsiz kalır
Benim sokaktaki arkadaşlarım.
Yağma yağmur
Yağarsan sokak çocukları ıslanır
Ana – Baba bir olmasa da
Benim sokaktaki gardaşlarım hastalanır.
Yine de sen bilirsin yağmur
Senin yağışın Hakkın Rahmetinden
Benim sana yalvarışım
Kimsesiz çocuk çocuklarına olan merhametimden.