bostan tarlasında dizimizde kırıp
soymadan doymadan zamana
yediğimiz karpuzların çekirdeği
at dişi gibiydi iri büyükçeydi
huğlardan çektiğimiz kargılar
altımızda küheylan olurdu da
kimsenin aklına gelmez miyim
senin aklına gelmediğim gibi
nice güzlerde kırdık gülün dalını
acıları düştü içimize yanar durur
soluğumuzda sevgileri sıcacıktır
çekirdeğini saçamadık bir türlü
gözyaşına ıslandığımız gecelerde
hıçkırdığıma omzuma gelirdi hemi
yoluna uzardı ayrılık gündemiyle
düğümlenirdi boğazımıza demi
sardunyalarda toplanırdı özü
karşılardı kadife kokusuyla
eşikte oturup sildiğimiz yağlık
cebimde durur yunmadık öyle
Kayıt Tarihi : 21.11.2011 17:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!