Yağlı Güreş Şiiri - Şahram Ziyneti

dörtnala gidiyorum,
daire çevresinde, yaşamın
yarıçapım yatay duruma geldiğinde,
yorgun yorgun süzülüyorum yatağıma

düşlerimde “bir” safâ var,
karşısında merve
sinüsüm “bir” ile “-bir”arasında,
kaç kez yürüdü?

Sayısını kaçırdım
Belkide hacerin yaşı kadar
Ama hâlâ susuzum,
ve sinüsüm eğirmekte

ansızın avlandım!
Yeniden bir kere
Saatın Sürekli fırlayan
Bumerangına!

Bir şeyleri durdurmalıyım, “zaman” gibi mesela

Güneş doğuyor,
Ve doğum şenliğinde saçaklar oynayarken
yataktan kalkıyorum
Odam yine “tekrar” kokuyor

Pencereyi açiyorum
Güneş yaşıyor, dün gibi
Sular başaşağı akıyor, dün gibi
Ve rüzgar “tekrar” kokusunu taşıyor, dün gibi

Ufuk sıcakdan titriyor
Ve defler çalına çalına, kervan geçiyor
Yokluk şehrinin yolundan
Uzaklarda!

Içerimin soğukluğundan titriyorum
Ve kulaklarım tırmalana tırmalana acıyor
Saatın zil sesine
Yakında!

Bir şeyi durdurmalıyım, ismi “zaman”

Giysilerim aynı,
Tarağım aynı,
Aynam aynı,
Ayakkabılarım da aynı

Saatın bumerangı yine dönmekte
Anahtarım kapı deliğinde yine dönmmekte
Arabamın tekerleri yine dönmekte
Benim başım da hatta dönmekte

dörtnala gidiyorum,
daire çevresinde, yaşamın
yarıçapım dikey duruma geldiğinde,
başlıyorum işime

dargınım,
solgunum,
yorgunum!
Bıkdım artık yarıçapın dönmesınden

Güreşimiz ne zaman bitecek “zaman”la?

Ben yenilmem,
Nekadar güçlü olsada “zaman”
Bir gün elbet.....

(ocan)