* Yağız Zaman, Ben Tanırım Seni Gözlerin ...

NEREDESİN YAĞIZ ZAMAN, BEN TANIRIM SENİ GÖZLERİNİN AKINDAN.
#fatma doğan
Neredesin yağız zaman?
Ne vakit heybetinden titreteceksin yerleri tir tir,
Hangi sabah yankılanacak kükreyen sesin, ufkun beleren gözlerinden.
Şafağı yırtmanı bekliyor, ahirin akrebinin, kalbinden soktuğu saatler.
Karanlığın zemherisiyle dondu yürekler ayaz , dimağlarsa zaten tuzla buz.
Hele bir yırt şafağın perdesini artık, ölüyor can çekişiyor, gözü açıkken bile güneş,
doğsa da anında boğuyor dolunayı, dokuz parmaklı gecenin pençeli tırnakları,
Neredesin yağız zaman?
Bir görünse çehren, belerse gözlerinin göğü ufukta.
Ben tanırım seni gözlerinin akından.
Destansı bir türkü dola diline, kırmızı kuşağı kız kardeşinin beline dolar gibi,
Saçıl toprağa, altın sarısı başaklardan sürsün sürülerinin çıngırak sesleri,
Damarlarında dolan insanlığın, küheylanlar gibi dört nala gürül gürül,
Bir ses seda ver artık dünyanın sağır kulağına
Mizansa mizan, nizamsa nizam ey yağız zaman!
Yaklaştı yolun sonu görmüyor musun?
Kendi kendini yedi, öğüttü dişlerimiz, üç öğün dilimizi ısıra ısıra
Yelkovanların ciğerleri patladı nefes nefese peşine koşmaktan.
fevri döndü kutup yıldızının, o bayraktan bu bayrağa konmaktan
Neredesin yağız zaman?
Bir yıksan karanlığın ağlama duvarını,
Bir yırtsan karanlığın, karanlık duvağını,
Ben tanırım seni gözlerinin akından,
Neredesin yağız zaman?
Ahirinde ahirine geldi dayandı vaktin koçbaşı
Sıkıldı insanlık ebesini göre göre, körebe oynamaktan,
Usandı bezdi alem, kırk haramili çöllerin avurdunda geviş getirilmekten
kırk vakti dolmadı mı hala, Sina’da topaç gibi dönen dünyanın
Neredesin yağız zaman?
Bir yıksan karanlığın duvarını ayağınla
Bir yırtsan karanlığın duvağını, ellerinle söke söke
Neredesin yağız zaman?
Bir gelsen ben tanırım seni, gözlerinin akından,
(Fatma Doğan 13.03.2025/TURHAL)