Yağız Uzayda! Şiiri - Nazan Yazıcı Kalcı

Ayaklarım yere basmıyordu.Havada uçuyordum.Sağımda solumda tarifini yapmakta zorlanacağım birtakım varlıklarda benimle birlikte uçuşuyorlardı
Kiminin kafası üçgen kiminki de dikdörtgen ve kare şeklindeydi.Vücutları sanki kendilerine ait değil gibiydi.Daha önce bir oyuncak dükkanında gördüğüm oyuncak gibi boyunları sadece içiçe geçmiş halka yaylardan ibarettİ.Elleri bizim ellerimizden çok farklıydı.Bir mekanizmaya benziyordu.Demirden olan parmakları ise sadece üçer taneydi.
İçlerinden birinin bana yaklaştığını gördüm.Yüzünde gülümsemeye benzer bir ifade hissettim sanki
Evet yanılmamıştım bana gülüyordu! İyice yaklaştı yanıma,çıkardığı ses kendinden değilde bir telsizden çıkyormuşcasına
__ Gezegenimize hoşgeldin küçük.dedi bana
Kulaklarıma inanamıyordum bir yaratığa benzeyen bu varlık konuşabiliyordu!
Binlerce eko vardı kulağımda! !
Daha görüntüsune bile kendimi alıştıramamışken üstelik birde konuşuyor olabilmesi beni iyice korkutmuştu ancak kekeleyerek
__Hoo hoooşbulduk! diyebildim
Hele demirden olan elinide el sıkışmak için bana uzattığında kalbimin durduğunu sandım biran.Benim bu kadar korktuğumu anlamış olmalıydı ki
___Benden korkmana gerek yok küçük.dedi

Offfff! korkuttuğu yetmiyor gibi şu acayip görüntüsüyle,birde ikide bir
KÜÇÜK demiyor mu! ! ! Sinir oldum! ! ama onun umurunda bile değil ki hala açıklamasına devam ediyor:
__Bizler siz insanoğlundan sonra dünyaya inip yaşayacak olan kişileriz.Şimdi uzayda yaşıyoruz ama gün gelecek siz insanların soyu tükenecek.İşte o zaman bizde dünyaya inip tıpkı sizler gibi orada yaşayacağız....

KİŞİLER Mİ? ? ? Duyduklarım karşısında o kadar şaşkındım ki korkunun yerini şimdi bilmediğim duygular sarmıştı beni. Ne zırvalıyordu bu yaratık! ! Daha tipi insana bile benzemeyen bu varlıklar nasıl oluyorda kendilerini' KİŞİ! olarak görüyorlardı? ?
_.Oysa biliyordum ki KİŞİ kelimesi sadece insanlar için kullanılıyordu_

Bütün bunları düşünürken bir anda nerde olduğumuda farkedebilmiştim nihayet! .Demek ki ben uzaydaymışım! Havada uçmamın nedeni de bu olsa gerekti! Bu gördüğüm yaratıklarda büyük bir olasılıkla Marslılardı!

Ben tam nerde olduğumu ve kimlerle konuştuğumu henüz anlayabilmişken kimden geldiğini anlayamadığım başka bir ses adımla sesleniyordu bana
__ Yağız, Yağız haydi kalk oğlum okula geç kalacaksın!
Gözlerimi açınca binlerce yıldız uçuyordu hala önümde! Yaklaşan kişiyi iyice seçmeye çalıştım ve anladım ki bu ses anneme aitti.

Bütün bu yaşadıklarım ve gördüklerim bir rüyaymış meğer! ! !
Annem yüzümün sapsarı olduğu farketti ve ne olduğunu sordu.Yaşadığım herşeyi baştan sona bir çırpıda anlattım anneme.Benim hem korktuğumu hemde heyecanlandığımı anlayan annem, gülümseyerek;
__Geçen gün izlediğimiz bilim_kurgu filminden etkilenmiş olmalısın dedi.