Haberim vardır dil-bere mürg-ı seherden,
Derd-mend olduğum yazar dünkü geceden.
Duymaz nâlemi kimse herkes ehl-i hayalde,
Cananım ayine-i candur ahkâm-ı ezelden.
Dostum dostum diye denmez boşa,
Gerçek dost gelir mi her başa,
En değerlileri vardır koşarlar yardıma,
Bizi küçümseyenlere atarız hep kahkaha.
Elimizde tespih gözümüzde güneş gözlüğü,
Bir selvi boylu sevdim,al yazması da yanında,
Bana bakıyordu giderken gurbete,sallana sallana.
Aşık olmuş yar sana,kalemin kağıda aşkı gibi,
Sen gidersin,sazımdan çıkan nota gibi.
Oturdum iki büklüm,ağladım kalbimin sancısına,
Alacalanmış gökyüzü çok hüzünlü
Ağrıyor yüreğim hatırıma geldi,
Yarimi hatırladım çıkmıyor aklımdan aşkı büyülü,
Sevgilisiz kaldı gönül feryat etti.
Sevdiğimden beri veriyorsun sen ışık,
Ey Mustafa Kemal paşa,
Göklerin ışık kaynağı sen çok yaşa,
Yüce yürekli paşa;gönlün hoş ola,
Hakkını nasıl öderiz bilmem,ne yapmalı sana,
Bir asır taşısak sırtımızda bu aziz vatanı,
Kış geldi yine tüm öfkesi ile,
Çok kızacak aşıklara yarin nerede diye,
Aman dikkat tipi esmesin kalbimize,
Bu kış çok soğuk olacak yüreğime.
Kış geldi yine bu sefer bambaşka,
Ömrüm geldi gitti Dünyadan Ahirete,
Seni görmek istedim bir kerecik olsa bile,
Müsaaden olmadı seviyim son bir kere,
Sen vurmuştun beni içten içe.
Karanlığın üzerine düşen Aydınlık,
Karşıdaki yayla çiçekleri sana benzer,
Bu yürek adını zikredince,seni görmeyince titrer.
Kalbim seni söyler,dinleyerek bitmez güzelliği.
Yüzünde bir tebessüm bekler,yakar kalbimi keder.
Yüreğim yanınca bir bardak su isterim,
Kurban olurdum sana ölümüne,
Sen gidiyorsun şimdi yad ellere,
Ömrüm bitti tükendim senden aşk dilene dilene,
Şimdi ben gidiyorum şiir söylene söylene.
Aşıklara bakıyorum ağlaya ağlaya,
Aylardan Aralık kış mevsiminin doğuşu.
Odama geçtim oturdum masama seyrediyorum o yağan eşsiz lapa lapa düşen kar tanelerini.
Hiçbir şeye değişmem o beyaz örtüyü.
Elimde sıcacık,dumanları aheste aheste tüten kahvem.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!