Yağız Delikanlı Bulutu Ve Güzel Kara Kı ...

yağız delikanlı bulutu
unuttu gülmeyi
güzel kara kız bulutu da öyle
biri büyük okyanus üzerinde
biri gökyüzünün derinliklerinde
essede bir deli rüzgar bazen
heyecan yok yüreklerinde
bekliyorlar kara gecelerde yıldızları seyre dalıp
umutsuzluk üstüne umutsuzluk şiirleri yazmayı
kara delikler yutacak gibi bir gün
sanki
tanımadan birbirlerini
ya da çarpacak bir kuyruklu yıldız ikisine birden
tanımadan ışığı
derken
daha çok erken
demeden
birden
patladı doğudan bir yerden bir top ışık
yağız delikanlıyı deldi geçti ta yüreğinden
ulaştı
güzel kara kız bulutuna
gülümsedi yağız bulut
gülümsedi güzel kara kız bulutu
bu kez delirdi rüzgar
hatta çılgın yabani bir at oldu
aldı sırtına ikisını ayrı iki yerden
getirdi bir ulu ormanın üstüne bıraktı
sakinleşti
nazlı nazlı uzaklaştı
yağız delikanlı bulut baktı ki
ışıl ışıl güzel bir kara kız
güzel kara kız bulutu baktı ki yağız bir delikanlı
ışıl ışıl
ışık gözleri aştı
yaklaştılar birbirlerine
birden şimşekler çaktı
sarıldılar bilmeden
neden diye sormadılar
öpüştüler uzun uzun
akılları geri geldiğinde
oturdular himalaya dağlarının zirvesine
düşünmeye başladılar aynı şeyi
bu öpücük
gelecek seksen doksan yılda
tüm ağırlığıyla sevgi mi olacak nefret mi
aşk mı olacak şehvet mi
Yaşlı bulutlara baktılar
yoktu parıldayan
umutları yara aldı taze sevgileri üstüne
dediler ki
olmasa da bir yerde
her anı bir yerlerde var olduğunu bilerek
değerlendirmek gerek
ağdılar ikisi de mutlulukla
mavi koyların
yalçın dağların
sonsuz okyanusların üstüne
elele yürek yüreğe gönül gönüle