Yağıyordu...
Yüreğime yağmur değil
Yar yağıyordu!
Damlıyordu
Üzerime kan değil
Aşk damlıyordu!
Karanlık bir gece
Yapraklardan süzülüyordu
Soğuk gece üşüyordu!
Beni ne İstanbul
Ne de “O” anlıyordu!
Uzak bir bulut bıraktı son gözyaşını
Onu bulmak için ıslanıyordum!
Sessiz sessiz yağıyordu
Ve ben yürüyordum
Islanmaya yüz tutmuş boş sokaklarda!
Yağıyordu...
Camların buğusuna aldırmadan yağıyordu!
Buldum...
Dudaklarıma süzülürken!
Kimbilir belki de “O” buldu...
(22.01.2004)
İbrahim DemirbaşKayıt Tarihi : 16.12.2006 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)