Anlık bir kar yağışı sevinciydi yaşadığımız
Beyaz duygularla toprağa sevdalandık...
Kaç kilometre yağdık,
kaç karınca gelişimize üzüldü, bilmiyorum...
Sahi karıncalar kışın uyur mu?
Kuşun sesini çalmış çocuklar yine duyuluyor sesleri...
Anneler tembihledi mi yine atkını, eldivenini almayı unutma diye?
Soğuktu, bembeyazdı, yüreğimiz ısındı...
Eller buz tutmuştu kar topu yapmaktan...
Farketmez bir zaman sonra buz ateş gibi yakmıyor mu?
Bir ölçek pirince iki ölçek su gibiydik
dengimiz olmadı hiç...
Herkes bir yağarsa bizden lapa lapa kar beklendi
Şimdi tüm Kardan Adamların ceplerinde hayallerimiz..
Bu şehire kar yağıyor,
Umutlarımıza menekşe...
Çocuklar gazete değil sevincini duyuruyor
Yağıyor yağıyor diye...
2019
Leyla Şerif EminKayıt Tarihi : 11.8.2025 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!