Yağışdı, payız Şiiri - Sevinc Arzulu

Toplayar bir yerə söz daşlarını,
Ocağa çevirər köz qaşlarını.
Silə də bilmirəm göz yaşlarını,
Başdan ayağadək yağışdı, payız.

Dağıdar, sındırar, qırar tilsimi,
İnləyər könlümün sarı qəm simi.
Elə ərköyündü küləklər kimi,
Axır ki özünə yığışdı payız.

Həsrətin divarı ovula bilər,
Torpağı küləklə sovrula bilər.
Asta en, xatirəm dağıla bilər,
Buradan aşağı yoxuşdu, payız.