Yağcı Şiiri - Eyup Şahan

Yine etek öpmüş kuyruk sallıyor,
Ensesinden yaman soluyor yağcı.
Kim bilir nasıl bir hesap kolluyor,
Yüzüne tükürsen gülüyor yağcı.

Kan tere bulanmış, ıslanmış libas,
Serilmiş yerlere yerlerde paspas.
Onuru çıkarla edince takas,
Sözü hecelere bölüyor yağcı.

Ayaklar altında çok dolaşıyor,
Yerde çamur gibi pis bulaşıyor.
Sanki muhbir oldu haber taşıyor,
Fitnelere sebep oluyor yağcı.

Kafa kafa değil benzer oduna,
Akıllı geçinmek deniyor buna.
Dokunmadan yaşar suya sabuna,
Her şeye bir kılıf buluyor yağcı.

Yalakalık meslek haline gelmiş,
Yine ahkâm keser ukala bilmiş.
Yağ gibi eriyip yere serilmiş,
Bir aferin için ölüyor yağcı.

El ayak öpmekten utanmaz mundar,
Ar namus arama sonsuza kadar.
Nerde pislik varsa üstüne konar,
Eyüp çanakları yalıyor yağcı.
Eyüp Şahan
Kocaali 8.8.2013