Yağarken Sana Şiiri - Süleyman Çüngür

Eylül hazandır biraz da hüzün.
Seni benden ayrı birazcık düşün.
Nasıl eksik , nasıl eski ,
Nasıl da yalnız.
Kimsesiz kalmış...
Şimdi bana biraz sen kat.
Otur da sahile ikimize bir bak.
Sen deniz , ben gökyüzü.
Ikimiz de aynı rengin farklı tezahürü...
Ben sağanak sağanak yağarken sana ,
Sel olup taşar mısın ?
Çöllere dönmüş kurak topraklarıma ?
Yoksa çağlayıp gider misin ?
Ne var ne yoksa alıp dağıtırcasına...