Yağanından Süzülen Şiiri - Yusuf Bingöl

Yusuf Bingöl
46

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Yağanından Süzülen

Bir sabaha daha daldım yine
Bir akşamüstü sensizliğine
Duy, dur ve sus vakti yine
Fesleğenden haberli bahar
Bir bilinmeyenli denklemin
Beklemeye açık köşe başı biz
Umuda savrulmuş hastalarıyız sabahın
Mezarlığın cesaretinde ölüm
Bu karanlığında aydınlığın
Bir kadın buluyor beni
Gözleri masmavi inat
Gök ile sürmeli
Bir ay taşıyor göğsünde parçalanan
Yarası kanıyor hasretten simsiyah
Gözünden düşen her damla
Zehir zemberek yere düşmeden
İçime düşüyor
Gökyüzüne takılıp kalan
Gözyaşından ya bir tanem yıldızlar
Ondan ışıl ışıl
Bak nasıl süzüldü yanağından
Hasrete döktüğün gözyaşın
Bırak kim ne derse desin
Bırak onlar yıldız kaydı zannetsin
Gözyüzünden süzülenin ne olduğunu
En iyi ben bilirim
14:46 29-04-07 ev

Yusuf Bingöl
Kayıt Tarihi : 29.4.2007 19:11:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yusuf Bingöl