Yağ Yağmur Şiiri - Nur Ulusoy

Noktasız akasya kokusu yayan
Temmuz akşamında nazenin
Bir orman esintisi bıraktım
Fısıltıyla kulağına

Hissettin mi?

Sevdanın resmini deniz üzerine çizdik
Yeterli olmadı ormanda dolaştık
Ve akasya dallarına uzandık

Kokladın mı?

Ezilmişliği yalnızlık sepetinde erittim
Bir mum oldu hasret sana
Yandı kuytularında

Isındın mı?

Yağmura gebe bulutlar raks ediyor
Ağaçlar genç kız endamında
Yağ artık yağmur
Düşen damla tenimizde çiçekler açtırsın
Yağ yağmur dinlendir, temizle
Yeniden huzur ver gönlümüze

Islandın mı?